- comminor
- comminor, 1, charge, rebuke, threaten (ἐπιτιμᾶν in Mk.).
English-Latin new dictionary. 2014.
comminor
Look at other dictionaries:
ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿՈԾ — ( ) NBH 2 0622 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. ἁπειλέω minor, comminor προσπέττω, σσω arguo ἑπιτιμάω, ἑγκαλέω reprehendo, objurgo, increpo. պատուհասիւք սաստից կոծել, ահագին սաստիւք… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՊԱՌՆԱՄ — (ացայ կամ ացի.) NBH 2 0735 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c ն.չ. ἁπειλέω, διαπειλέω minor, minitor, comminor. Ահ արկանել բանիւ. (որպէս թէ սպառեմ զքեզ՝ ասել.) խստաբանել. ազդ առնել զպատուհաս, որ եւ ՊԱՏՈՒՀԱՍԵԼ ասի. երդմամբ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
cominar — v. tr. 1. Ameaçar com pena ou castigo. 2. Impor pena. ‣ Etimologia: latim comminor, ari, ameaçar … Dicionário da Língua Portuguesa
